دوشنبه

آیا اروپا قادر خواهد بود ترکیه را «خر» کند؟




سناریو روشن است و دارد جلوی روی همه مان باز میشود.  اخبار را یک نگاهی بیاندازید،  تیتر ها کمابیش دو دسته هستند:‌ یک تعدادشان معصومانه دارند سعی میکنند ببینند جنبه های مثبت و منفی این معامله ای که اروپا جلوی روی ترکیه گذاشته و ترکیه هم ظاهرا آن را قبول کرده چیست، مثل «گلوبال پست» مثلا که تیترش میگوید، «معامله اروپا و ترکیه کم اهمیت تر از آن است که به نظر میرسد،» و بعضی هاشان هم، که بهتر متوجه هستند کی به کیه، تیترشان بیشتر در مایه تیتر «رویترز» است که میگوید:  «آغازی تازه برای اروپا و ترکیه»، یا بریتبارت، که میگوید «اروپا تسلیم ترکیه شد»!

این وسط البته یکی دو تا واقعیت هست که هیچکس نمیتواند انکار کند، از قبیل این که
۱) اروپا و مردمش هیچوقت علاقه ای به قبول ترکیه نداشته، حتی آن روزهای قبل از اردوغان، وقتی ترکیه هنوز ماسک «تمدن غربی» را به صورتش چسبانده بود، چه برسد به امروز که دولت ترکیه راست راست دارد از اسلام افراطی و بازگشتن به خلیفه گری پشتیبانی میکند و برای تروریست های اسلامی کامیون کامیون اسلحه میفرستد؛ و
۲) اخیرا ترکیه اروپا (و جهان) را «سرگردنه» گیر آورده، از یک طرف در مورد باز و بسته کردن مرزهایش برای عبور و مرور تروریست های اسلامی، و از طرف دیگر هم در مورد باز و بسته کردن مرزهایش برای عبور و مرور پناهنده ها، و با باز و بسته کردن های معنی دار مرزهایش روشن کرده که بنا دارد از موقعیت جغرافیائی خودش (سوء) استفاده سیاسی کند. 

حالا این دو واقعیت را به عنوان پس زمینه در ذهنتان نگه بدارید، و برگردیم به اتفاقات روی صحنه، که  درست در میان این موقعیت اضطراری و بدون هیچ مقدمه ای ناگهان خبر میآید که اروپا و ترکیه «دوباره» گفتگو هایی که الان ده بیست سال است کمابیش معلق و بی سرنوشت مانده بوده اند را از سر گرفته اند، و در همان حال اروپا دستش را توی جیب ورشکسته اش کرده و یواش سه و نیم میلیارد دلار ناقابل کف دست اردوغان گذاشته که آقا شما خرج داری، اینو بگیر برای بچه ها یک بستنی بخر، و آنوقت چند تا خبرگزاری های «معتبر» غربی هم شروع  کرده اند به سر و صدا کردن که اوه اوه، ملت بیاید تماشا، ترکیه و اروپا دوباره شروع کردند به ماچ و بوسه، و ما احتمال میدیم که اروپا به زودی به ترکها اجازه بده که واردش بشن...

نمیدونم متوجه عرائض بنده میشید یا خیر؟  در هر حال ما که نه بخیل هستیم و نه بدمون میاد که ترک ها وارد اروپا بشن، اتفاقا اگر اینطور اتفاقی بیافته برای ایران و بقیه خاور میانه و حتی دنیای اسلامی هم عالی میشه.  اما خوب در عین حال ما خر هم نیستیم که فکر کنیم اینطور چیزی امکان پذیره، اونم در این روزها و با این دولت اردوغانی و آن سودای خلیفه گری عثمانی اش...  پس این وسط سئوالی که باقی میمونه اینه که یعنی واقعا اروپا میتونه به همین سادگی ترک ها را خر بکنه؟!  من که شخصا نه تنها چشمم آب نمیخوره بلکه اصلا  هاج و واج مانده ام که ببینم اولا  این سه چهار میلیارد دلار پول بی صاحاب از کوله پشتی چه کسی سر در خواهد آورد، و ثانیا «برخورد بزرگ» بین ترکیه و دنیای غرب کی اتفاق خواهد افتاد، و اروپا کی متوجه و قانع خواهد شد که نه تنها ترکیه خر نیست، بلکه تظاهر به امکان لذت بردنش از هماغوشی با ترکیه،  یا خرج  کردن سه چهار میلیار دلار پول به امید خر کردن ترک ها تنها این را نشان میدهد که در واقع اروپائی ها خودشان را خر کرده اند --و در بهترین حالت، قبول و رودرروئی با یک واقعیت تلخ  را چند سالی به تاخیر انداخته اند...


پی نوشت:  
حدود ده روز پس از نوشتن مطلب بالا، امروز دیدم سایت «پولیتیکو» مطلبی منتشر کرده تحت عنوان «ریاکاری اروپا نسبت به ترکیه» (The EU’s hypocrisy on Turkey) که موضوع و محتوایش خیلی به مطلبی که من اینجا نوشته بودم مشابه است.  جهت اطلاع دوستان علاقه مند، آدرس آن اینجاست:
http://www.politico.eu/article/eu-hypocrisy-turkey-accession-negotiations-membership-human-rights