شنبه

بایستی نگرانی از پلیدی و خشونت تاریخی و طمع رو به افزایش روسیه را در ذهن جمعی مان نهادینه کنیم



خاطرتان هست آن روزی که بلند گوی ولی فقیه در نماز جمعه نعره میکشید «مرگ بر آمریکا» و مردم در پاسخش میگفتند «مرگ بر روسیه»؟  جماعت خوب متوجه بود چه میگوید و چرا میگوید.  تو گویی روح سیاه روسیه تزاری از اعماق تاریخ بازگشته و در قالب موجوداتی مثل پوتین و مدودف دولت روسیه را بار دیگر با طمع و خشونت بی پایان آشنا و به مرکز ثقل قتل و جنایت و تجاوز و آتش افروزی تبدیل کرده است.

اکنون با شروع جنگ داخلی در اوکراین، در واقع دولت روسیه شعله ور شدن آتش تازه خود در منطقه را جشن گرفته است.   

همه مان که در جنبش سبز به خیابانها ریختیم و روند سیاسی را هم در صحنه داخلی و بین المللی تعقیب کردیم با تن و خون خودمان متوجه شدیم که عملا اگر روسیه و پشتیبانی سنگین او از جمهوری اسلامی نبود جمهوری اسلامی بدون تردید از پای افتاده بود و ما توانسته بودیم پای دموکراسی را به کشورمان باز کنیم.  اما کمکهای مستقیم و غیر مستقیم روسیه در بسیاری جبهه ها بود که جمهوری اسلامی را سر پا نگه داشت.

حکایت سوریه هم که نیازی به شرح ندارد، همه مان به وضوح میدانیم که اگر پشتیبانی مستقیم و سنگین روسیه (و روسپی سر سپرده اش، جمهوری اسلامی ایران) نبود، بشار اسد الان یکی دو سال بود که از پا درآمده بود و سوریه امروز درگیر این آتش خانمانسوز جنگ نبود.

پس بیائید همه خوب متوجه نقش مخرب و آتش افشان روسیه باشیم و چشمهای خودمان و مردممان را بر این نکته خوب باز کنیم، تا درسی شود برای تاریخ آینده مان که طمع، و در عین حال قلدری و خشونت تاریخی و ریشه دار دولت روسیه را هرگز از یاد نبریم و این آگاهی و نگرانی از مطامع روسیه را در ذهن ملت مان نهادینه کنیم.  

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر